Een
verschiltoon, ook wel bekend als de
Tartini-toon, is het
psychoakoestische fenomeen van een (lagere) toon die wordt waargenomen door het
verschil van de
frequenties van twee klinkende
tonen. Door de verschiltoon wordt duidelijk of een samenklank
objectief rein is of een kleine afwijking heeft. Bij een egaal klankbed is de verschiltoon in perfecte
harmonie met de fysieke tonen.