Wasal (
łac. vassus, z
celt. gwas, sługa) – we
wczesnym średniowieczu osoba wolna oddająca się pod opiekę
seniora w
akcie komendacji. W zamian za
lenno wasal zobowiązywał się służyć wiernie seniorowi radą i pomocą orężną. Uroczystą ceremonią przekazania lenna była
inwestytura. Później wasal to osoba, która złożyła
hołd lenny i przysięgę na wierność. Wasal sam mógł mieć wasala, dla którego był seniorem. Czyli oddawał mu w opiece fragment ziemi, którą sam otrzymał od własnego seniora. Z uwagi na popularność zasady w
feudalizmie europejskim wasal mojego wasala nie jest moim wasalem stosunki lenne tworzyły skomplikowaną strukturę społeczną.