wil (recht)

Wil is een principe van het recht, dat ervan uit gaat dat mensen en door mensen opgerichte entiteiten (rechtspersonen) bewuste handelingen kunnen verrichten. Veel rechtsregels schrijven dan ook niet voor wat een persoon moet doen, maar welke rechtsgevolgen een bepaalde handeling heeft. Een handeling wordt in het recht als een rechtsfeit gezien wanneer die handeling rechtsgevolgen kent. Bepaalde rechtsfeiten zijn rechtshandeling. In het algemeen wordt een rechtshandeling erdoor gekenmerkt dat zij op een of meerdere rechtsgevolgen gericht is. Een handeling die een rechtsfeit is, hoeft echter geen rechtshandeling te zijn. Een voorbeeld is een onrechtmatige daad of een handeling die deel uitmaakt van een strafbaar feit. Voor het bestaan van een strafbaar feit is vaak een wil vereist tot de gedraging, maar nooit tot de rechtsgevolgen van die gewilde gedraging. De betekenis van de wil kan in het recht per onderwerp verschillen.