woeste grond

Woeste grond was eeuwenlang de benaming voor niet-gecultiveerde terreinen, die geen direct nut opleverden, zoals heide, veengebieden en moerassen. Daarbij moet worden opgemerkt dat ze voor het landbouwsysteem tot aan het eind van de 19e eeuw (tot aan het gebruik van guano en de uitvinding van de kunstmest) wel degelijk van groot nut waren. Woeste gronden leverden strooisel en plaggen die gemengd met dierlijke mest op het akkerland werd gebracht als grondverbeteraar en bemesting. Daarnaast stonden er bijenkasten, stak men er turf voor gebruik als brandstof en liet men er schapen en koeien weiden.