Wydawnictwa podziemne (bibuła, drugi obieg wydawniczy) –
wydawnictwa wydawane w krajach, w których obowiązywała
cenzura (
PRL,
ZSRR itp.). Były to
publikacje bezdebitowe, czyli bez dopuszczenia do rozpowszechniania przez stosowny urząd (w Polsce do 1989 był to
Główny Urząd Kontroli Publikacji i Widowisk), niejednokrotnie ignorujące
prawo autorskie. Bywały wydawane w
nakładach od kilkunastu
kopii do kilku, a nawet kilkudziesięciu tysięcy egzemplarzy przez nielegalne („podziemne”) wydawnictwa lub przez osoby prywatne. Niektóre z takich nielegalnych instytucji po roku 1989 przekształciły się w normalnie prosperujące instytucje wydawnicze (np.
„NOWA”).