oosters christendom

Oosters christendom of oosterse Kerken is de term die oorspronkelijk werd gebruikt voor de Kerken in het oosten van het Middellandse Zeegebied, in het bijzonder die in het Byzantijnse Rijk. Thans wordt ermee bedoeld de Kerken van Oost- en Zuidoost-Europa en van het Midden-Oosten. Door emigratie bevinden zich vele leden van oosterse Kerken in West-Europa en Amerika, zodat het begrip niet meer uitsluitend geografisch bepaald is.